Οι ρυθμίσεις που εμπίπτουν στα Διακριτικά του Κριτηρίου του Κυρίου Οφέλους (ΜΒΤ), είναι δηλωτέες μόνο αν επηρεάζουν αρνητικά τη φορολογική βάση κράτους μέλους (συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου) και η απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος είναι ένα από τα κύρια οφέλη της ρύθμισης ενώ, δεν είναι δηλωτέες αν επηρεάζουν αρνητικά τη φορολογική βάση μόνο κάποιου τρίτου κράτους.
Όσον αφορά τις ρυθμίσεις που εμπίπτουν στα υπόλοιπα διακριτικά, που δεν σχετίζονται με το ΜΒΤ, δηλαδή
· Γ1(α), Γ1(β)(ii), Γ2, Γ3, Γ4
· Δ1, Δ2
· E1, E2, E3,
και στις οποίες ρυθμίσεις συμμετέχει τουλάχιστον μία οντότητα κράτους μέλους, τότε η ρύθμιση είναι δηλωτέα.
Συνεπώς, οι συναλλαγές με εταιρείες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι δηλωτέες αν εμπίπτουν στα Διακριτικά
· Γ1.(α), Γ1(β)(ii), Γ2, Γ3, Γ4
· Δ1, Δ2
· E1, E2, E3,
ακόμα και αν η Κύπρος ως χώρα, ή άλλο κράτος μέλος, δεν θα υποστεί μείωση στα φορολογικά της έσοδα.
Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι τα ως άνω διακριτικά δεν σχετίζονται με το Κριτήριο του Κυρίου Οφέλους (MBT), διότι αποτελούν από μόνα τους ενδείξεις επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού και πιθανής διάβρωσης της φορολογικής βάσης ενός κράτους μέλους της ΕΕ ή τρίτου κράτους.